Δεν είναι τυχαίο το ότι έχει αυτό το όνομα στην καθημερινή μας γλώσσα: είναι φρούτο αφράτο, ζουμερό, γλυκό και το λατρεύουν πάρα πολύ τα πιτσιρίκια. Ανήκει στην ίδια οικογένεια με τα δαμάσκηνα και είναι πανάρχαιο φρούτο, που καλλιεργείται εδώ και περισσότερο από 2.000 χρόνια. Η φλούδα του είναι σκουροκόκκινη ή κοκκινο-κίτρινη και η σάρκα λαμπερή κίτρινη ή κιτρινο-κόκκινη. Το άρωμά του, ιδιαίτερα γλυκό και ευχάριστο, είναι αυτό που του έδωσε και το όνομα βανίλια». Χυμώδες και σαρκώδες φρούτο, είναι ιδανικό για μαρμελάδα, αλλά και για να απολαύσουμε σκέτο τον φρέσκο ζωμό του: αρκεί να αφαιρέσουμε τα κουκούτσια του και να το στύψουμε στον λεμονοστύφτη, για να μας δώσει άφθονο γλυκό και μυρωδάτο χυμό. Στα οπωροπωλεία των ΑΒ βρίσκουμε βανίλιες από τον Μάιο μέχρι και τις αρχές του φθινοπώρου, από την Πέλλα και την Ημαθία.
Ετοιμάζονται όπως και τα δαμάσκηνα: γίνονται μαρμελάδα και λικέρ, μπαίνουν σε φρουτοσαλάτες, τους ταιριάζουν η σοκολάτα και τα δυνατά λικέρ, αλλά είναι εξίσου θαυμάσιες μαγειρεμένες στην κατσαρόλα ή ψημένες στον φούρνο με κοτόπουλο. Τις δοκιμάζουμε μαζί με νωπά δαμάσκηνα, λεπτοκομμένα όλα και ανακατεμένα με λεπτές φέτες από σαλάμι Λευκάδας και παξιμαδομπουκιές, ελαφρώς νοτισμένες με ελάχιστο νερό και λίγο περισσότερο ελαιόλαδο. Συμπληρώνουμε με μπόλικο πιπέρι και φιστίκια Αιγίνης.
