Είναι μακρουλές και λεπτές, με ανοιχτή μοβ απόχρωση στη γυαλιστερή φλούδα τους και λευκές, λεπτότατες ραβδώσεις – μια ιδιαίτερα χαρακτηριστική εμφάνιση. Η γεύση τους είναι ακόμη πιο χαρακτηριστική. Είναι μελιτζάνες με γλυκιά σάρκα που δεν πικρίζει.
Οι μελιτζάνες αυτές είναι στην πραγματικότητα δύο ειδών: οι μεν τσακώνικες είναι ΠΟΠ και καλλιεργούνται αποκλειστικά στην Τσακωνιά της Αρκαδίας. Παρόμοιες, μα όχι ΠΟΠ, αν και αρκετά παρεμβερείς, είναι οι αργίτικες, που καλλιεργούνται στην Αργολίδα, στη Λακωνία και στη Μεσσηνία. Από τις περιοχές αυτές επιλέγει και η ΑΒ τις αργίτικες μελιτζάνες που διαθέτει στα καταστήματά της.
Η μελιτζάνα είναι ένα λαχανικό με ελάχιστες θερμίδες (εκτός κι αν την καταναλώσουμε τηγανητή, οπότε απορροφά πολύ λάδι και επιβαρύνεται θερμιδικά), αλλά με υψηλότατη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες.
Μαγειρικά η μελιτζάνα, και ιδιαίτερα η αργίτικη-τσακώνικη, είναι ιδανική για ένα λαχταριστό, πληθωρικό και πολύ μυρωδάτο ιμάμ. Το ίδιο θαυμάσια είναι στα κάθε λογής τουρλού, στους καπαμάδες με ή χωρίς κρέας, αλλά και τηγανισμένη σε φέτες ή σε μπαστουνάκια, καλυμμένη με κουρκούτι. Για να απορροφήσει όσο το δυνατόν λιγότερο λάδι στο τηγάνισμα, αλατίζουμε την κομμένη σάρκα της, την ξεπλένουμε και τη στύβουμε καλά με χαρτί κουζίνας.
